transcurrir [transkuˈrrir], trascurrir [traskuˈrrir] ГЛ. неперех. (el tiempo)
| yo | transcurro |
|---|---|
| tú | transcurres |
| él/ella/usted | transcurre |
| nosotros/nosotras | transcurrimos |
| vosotros/vosotras | transcurrís |
| ellos/ellas/ustedes | transcurren |
| yo | transcurría |
|---|---|
| tú | transcurrías |
| él/ella/usted | transcurría |
| nosotros/nosotras | transcurríamos |
| vosotros/vosotras | transcurríais |
| ellos/ellas/ustedes | transcurrían |
| yo | transcurrí |
|---|---|
| tú | transcurriste |
| él/ella/usted | transcurrió |
| nosotros/nosotras | transcurrimos |
| vosotros/vosotras | transcurristeis |
| ellos/ellas/ustedes | transcurrieron |
| yo | transcurriré |
|---|---|
| tú | transcurrirás |
| él/ella/usted | transcurrirá |
| nosotros/nosotras | transcurriremos |
| vosotros/vosotras | transcurriréis |
| ellos/ellas/ustedes | transcurrirán |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.