auxiliārēs <rium> SUBST m im Pl
auxiliāris <e>, auxiliārius <a, um> (auxilium)
1.
2. MILIT
auxiliātor <ōris> m (auxilior) poet; nachkl.
| auxilior | 
|---|
| auxiliāris | 
| auxiliātur | 
| auxiliāmur | 
| auxiliāminī | 
| auxiliantur | 
| auxilier | 
|---|
| auxiliēris | 
| auxiliētur | 
| auxiliēmur | 
| auxiliēminī | 
| auxilientur | 
| auxiliābar | 
|---|
| auxiliābāris | 
| auxiliābātur | 
| auxiliābāmur | 
| auxiliābāminī | 
| auxiliābantur | 
| auxiliārer | 
|---|
| auxiliārēris | 
| auxiliārētur | 
| auxiliārēmur | 
| auxiliārēminī | 
| auxiliārentur | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
