dē-cernō <cernere, crēvī, crētum>
1. (Zweifelhaftes)
2. (v. Behörden, Versammlungen)
3. (v. Einzelnen)
4. (im Krieg)
- decerno pugnam, certamine, acie
-
6.
| dēcernō |
|---|
| dēcernis |
| dēcernit |
| dēcernimus |
| dēcernitis |
| dēcernunt |
| dēcernam |
|---|
| dēcernās |
| dēcernat |
| dēcernāmus |
| dēcernātis |
| dēcernant |
| dēcernebam |
|---|
| dēcernebās |
| dēcernebat |
| dēcernebāmus |
| dēcernebātis |
| dēcernebant |
| dēcernerem |
|---|
| dēcernerēs |
| dēcerneret |
| dēcernerēmus |
| dēcernerētis |
| dēcernerent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.