exorcizō <exorcizāre> (griech. Fw.)
1. spätlat
2. mlt.
exorcismus <ī> m (griech. Fw.) Exorzismus
1. nachkl.
2. mlt.
| exorcizō |
|---|
| exorcizās |
| exorcizat |
| exorcizāmus |
| exorcizātis |
| exorcizant |
| exorcizem |
|---|
| exorcizēs |
| exorcizet |
| exorcizēmus |
| exorcizētis |
| exorcizent |
| exorcizābam |
|---|
| exorcizābās |
| exorcizābat |
| exorcizābāmus |
| exorcizābātis |
| exorcizābant |
| exorcizārem |
|---|
| exorcizārēs |
| exorcizāret |
| exorcizārēmus |
| exorcizārētis |
| exorcizārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Поиск в словаре
- exoptabilis
- exoptatus
- exopto
- exorabilis
- exorabulum
- exorcizētis
- exorcizo
- exordior
- exordium
- exoriens
- exorior