frūmentum <ī> nt (fruor)
1.
2. im Pl
frūmentor <frūmentārī> (frumentum)
frūstulentus <a, um> (frustum) Plaut.
| frūmentor | 
|---|
| frūmentāris | 
| frūmentātur | 
| frūmentāmur | 
| frūmentāminī | 
| frūmentantur | 
| frūmenter | 
|---|
| frūmentēris | 
| frūmentētur | 
| frūmentēmur | 
| frūmentēminī | 
| frūmententur | 
| frūmentābar | 
|---|
| frūmentābāris | 
| frūmentābātur | 
| frūmentābāmur | 
| frūmentābāminī | 
| frūmentābantur | 
| frūmentārer | 
|---|
| frūmentārēris | 
| frūmentārētur | 
| frūmentārēmur | 
| frūmentārēminī | 
| frūmentārentur | 
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
