supplicātiō <ōnis> f (supplico)
supplicium <ī> nt (supplex)
1. (meist Pl.)
2.
-
- Friedenszeichen (Öl- o. Lorbeerzweige)
4. vor- u. nachkl.
6.
- ad supplicium alqm dare [o. tradere], supplicio alqm afficere [o. supplicium sumere] de alqo
- an jmdm. vollziehen
7. übtr
8. meton.
sup-prōmus <ī> m (sub) Plaut.
| supplicō |
|---|
| supplicās |
| supplicat |
| supplicāmus |
| supplicātis |
| supplicant |
| supplicem |
|---|
| supplicēs |
| supplicet |
| supplicēmus |
| supplicētis |
| supplicent |
| supplicābam |
|---|
| supplicābās |
| supplicābat |
| supplicābāmus |
| supplicābātis |
| supplicābant |
| supplicārem |
|---|
| supplicārēs |
| supplicāret |
| supplicārēmus |
| supplicārētis |
| supplicārent |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.