I. kippen [ˈkɪpən] ГЛ. неперех. +sein
| ich | kippe |
|---|---|
| du | kippst |
| er/sie/es | kippt |
| wir | kippen |
| ihr | kippt |
| sie | kippen |
| ich | kippte |
|---|---|
| du | kipptest |
| er/sie/es | kippte |
| wir | kippten |
| ihr | kipptet |
| sie | kippten |
| ich | habe | gekippt |
|---|---|---|
| du | hast | gekippt |
| er/sie/es | hat | gekippt |
| wir | haben | gekippt |
| ihr | habt | gekippt |
| sie | haben | gekippt |
| ich | hatte | gekippt |
|---|---|---|
| du | hattest | gekippt |
| er/sie/es | hatte | gekippt |
| wir | hatten | gekippt |
| ihr | hattet | gekippt |
| sie | hatten | gekippt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.