surren [ˈzʊrən] ГЛ. неперех.
- surren
-
| ich | surre |
|---|---|
| du | surrst |
| er/sie/es | surrt |
| wir | surren |
| ihr | surrt |
| sie | surren |
| ich | surrte |
|---|---|
| du | surrtest |
| er/sie/es | surrte |
| wir | surrten |
| ihr | surrtet |
| sie | surrten |
| ich | habe | gesurrt |
|---|---|---|
| du | hast | gesurrt |
| er/sie/es | hat | gesurrt |
| wir | haben | gesurrt |
| ihr | habt | gesurrt |
| sie | haben | gesurrt |
| ich | hatte | gesurrt |
|---|---|---|
| du | hattest | gesurrt |
| er/sie/es | hatte | gesurrt |
| wir | hatten | gesurrt |
| ihr | hattet | gesurrt |
| sie | hatten | gesurrt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.