belau̱ern* ГЛ. перех.
- belauern
-
- belauern
-
| ich | belauere |
|---|---|
| du | belauerst |
| er/sie/es | belauert |
| wir | belauern |
| ihr | belauert |
| sie | belauern |
| ich | belauerte |
|---|---|
| du | belauertest |
| er/sie/es | belauerte |
| wir | belauerten |
| ihr | belauertet |
| sie | belauerten |
| ich | habe | belauert |
|---|---|---|
| du | hast | belauert |
| er/sie/es | hat | belauert |
| wir | haben | belauert |
| ihr | habt | belauert |
| sie | haben | belauert |
| ich | hatte | belauert |
|---|---|---|
| du | hattest | belauert |
| er/sie/es | hatte | belauert |
| wir | hatten | belauert |
| ihr | hattet | belauert |
| sie | hatten | belauert |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.