fẹrkeln ГЛ. неперех.
2. ferkeln уничиж. разг. (sich unanständig benehmen):
- ferkeln
-
3. ferkeln разг. (Dreck machen):
- ferkeln
-
| ich | ferkle / ferkele |
|---|---|
| du | ferkelst |
| er/sie/es | ferkelt |
| wir | ferkeln |
| ihr | ferkelt |
| sie | ferkeln |
| ich | ferkelte |
|---|---|
| du | ferkeltest |
| er/sie/es | ferkelte |
| wir | ferkelten |
| ihr | ferkeltet |
| sie | ferkelten |
| ich | habe | geferkelt |
|---|---|---|
| du | hast | geferkelt |
| er/sie/es | hat | geferkelt |
| wir | haben | geferkelt |
| ihr | habt | geferkelt |
| sie | haben | geferkelt |
| ich | hatte | geferkelt |
|---|---|---|
| du | hattest | geferkelt |
| er/sie/es | hatte | geferkelt |
| wir | hatten | geferkelt |
| ihr | hattet | geferkelt |
| sie | hatten | geferkelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.