fertig [ˈfɛrtɪç] ПРИЛ.
1. fertig (bereit):
2. fertig (beendet, vollendet):
fertigen [ˈfɛrtɪgən] ГЛ. перех.
| ich | fertige |
|---|---|
| du | fertigst |
| er/sie/es | fertigt |
| wir | fertigen |
| ihr | fertigt |
| sie | fertigen |
| ich | fertigte |
|---|---|
| du | fertigtest |
| er/sie/es | fertigte |
| wir | fertigten |
| ihr | fertigtet |
| sie | fertigten |
| ich | habe | gefertigt |
|---|---|---|
| du | hast | gefertigt |
| er/sie/es | hat | gefertigt |
| wir | haben | gefertigt |
| ihr | habt | gefertigt |
| sie | haben | gefertigt |
| ich | hatte | gefertigt |
|---|---|---|
| du | hattest | gefertigt |
| er/sie/es | hatte | gefertigt |
| wir | hatten | gefertigt |
| ihr | hattet | gefertigt |
| sie | hatten | gefertigt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.