an|klingen ГЛ. неперех. неправ. +sein
2. anklingen (spürbar werden):
- in etw дат. anklingen Anklage, Vorwürfe, Wünsche:
-
| ich | klinge | an |
|---|---|---|
| du | klingst | an |
| er/sie/es | klingt | an |
| wir | klingen | an |
| ihr | klingt | an |
| sie | klingen | an |
| ich | klang | an |
|---|---|---|
| du | klangst | an |
| er/sie/es | klang | an |
| wir | klangen | an |
| ihr | klangt | an |
| sie | klangen | an |
| ich | bin | angeklungen |
|---|---|---|
| du | bist | angeklungen |
| er/sie/es | ist | angeklungen |
| wir | sind | angeklungen |
| ihr | seid | angeklungen |
| sie | sind | angeklungen |
| ich | war | angeklungen |
|---|---|---|
| du | warst | angeklungen |
| er/sie/es | war | angeklungen |
| wir | waren | angeklungen |
| ihr | wart | angeklungen |
| sie | waren | angeklungen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.