zniknąć
zniknąć dk. od niknąć, znikać:
znikać < св. zniknąć-nie; повел. -nij; прош. вр. -ął [lub -kł], -nęła [lub -kła], -nęli [lub -kli]> ГЛ. неперех.
1. znikać (chować się):
2. znikać (odchodzić, przestawać istnieć):
3. znikać (zostać ukradzionym, zgubionym):
niknąć <-nie, повел. -nij> ГЛ. неперех.
1. niknąć св. z- (znikać):
2. niknąć св. za- (zanikać):
- niknąć uczucie, uśmiech
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.