I. żenić <żeni; прош. вр. żeń; св. o‑> [ʒeɲitɕ] ГЛ. перех.
- żenić
- verheiraten przest
- żenić
- vermählen przest
II. żenić <żeni; прош. вр. żeń; св. o‑> [ʒeɲitɕ] ГЛ. возвр. гл. (mężczyzna)
- żenić
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Kilka lat po śmierci swojej pierwszej żony żeni się ze studentką, której uratował życie.
pl.wikipedia.org Żeni się też i ma syna o imieniu Ingvar.
pl.wikipedia.org W końcu żeni się, ale potem okazuje się, że jego żona jest biseksualistką.
pl.wikipedia.org Chorzy byli wykluczani ze wspólnot, tracili większość praw (nie wolno im było się nawet żenić) i musieli opuszczać swoje rodziny.
pl.wikipedia.org Ponieważ duchowni w kościele anglikańskim mogli bez przeszkód się żenić i zakładać rodziny, był to zawód jak każdy inny.
pl.wikipedia.org