beznamiętny [beznamjentnɨ] ПРИЛ. высок.
- beznamiętny głos
-
- beznamiętny głos
-
- beznamiętny głos
-
- beznamiętny charakter, człowiek
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W myśl duńskiego filozofa mądrość jest beznamiętna, nie stanowi decyzji lecz analizę świata.
pl.wikipedia.org Burzliwy świat czuć w naturalny sposób wyraża się w rytmie, beznamiętny świat stanowiących odbicie świata zewnętrznego i wewnętrznego wyobrażeń znajduje wyraz w prozie.
pl.wikipedia.org Wiara w to, iż to beznamiętny rozum tworzy obiektywną prawdę, zrodziły zachodni dyskurs emocjonalności, definiujący emocje jako dzikie, cielesne namiętności, które powinny być trzymane w ryzach poprzez siłę umysłu.
pl.wikipedia.org Z charakteru jest stoikiem i praktycznie zawsze ma beznamiętną twarz.
pl.wikipedia.org Inteligentna, oschła, ironiczna i – z pozoru – beznamiętna.
pl.wikipedia.org