brzydota <род. ‑ty, мн. ‑ty> [bʒɨdota] СУЩ. ж.
1. brzydota мн. отсут. (bycie brzydkim):
- brzydota
- Hässlichkeit ж.
2. brzydota разг.:
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Bardzo wcześnie doszedł do przekonania, że przemysłowa cywilizacja przynosi brzydotę.
pl.wikipedia.org Artysta nie waha się ukazać brzydoty, wszelka idealizacja została tutaj zaniechana.
pl.wikipedia.org Dramat ekspresjonistyczny – chętnie korzystał z przesadzania, twórcy wyrzucali z siebie uczucia, emocje, używali jasnych kontrastów, np. pięknu przeciwstawiano brzydotę.
pl.wikipedia.org Wraz z rozwojem kultury i sztuki zaczęto doszukiwać się wartości estetycznych w grotesce, ironii, brzydocie, wdzięku.
pl.wikipedia.org Malował je szczególnie sugestywnie, oddając psychiczną brzydotę i moralną nędzę tego środowiska.
pl.wikipedia.org