dłużnik (-iczka) <род. ‑a, мн. ‑icy> [dwuʒɲik] СУЩ. м. (ж.) t. ЮРИД.
dłużnik СУЩ.
- niewypłacalny dłużnik м.
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pożyczał pieniądze innym książętom, żądając w zamian zabezpieczenia na miastach i wsiach, niewypłacalnym dłużnikom odmawiał prolongowania długu i przyłączał te terytoria do księstwa moskiewskiego.
pl.wikipedia.org To z kolei umożliwiło zakup nieruchomości lub ich przejmowanie od niewypłacalnych dłużników.
pl.wikipedia.org Za jej pomocą nie można zapobiec dokonaniu przez dłużnika czynności prawnej krzywdzącej przyszłych wierzycieli.
pl.wikipedia.org Taki sposób ochrony wierzyciela ma na względzie także interes dłużnika, któremu może zależeć na tym, by osoby trzecie nie znały stanu jego zadłużenia.
pl.wikipedia.org Wierzyciel przed pretorem dokonywał aktu nałożenia ręki na osobę dłużnika (manus iniectio), wypowiadając przy tym odpowiednią formułę.
pl.wikipedia.org