dipol <род. ‑a [lub ‑u], мн. ‑e> [dipol] СУЩ. м.
1. dipol ФИЗ.:
- dipol
- Dipol м.
2. dipol ТВ:
- dipol
- Dipolantenne ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Do kolby wrzuca się element mieszający (dipol magnetyczny, potocznie zwany "tictac"), które zwykle jest żelaznym lub stalowym pręcikiem zatopionym w polietylenie lub w teflonie.
pl.wikipedia.org Impedancja wejściowa dipola pętlowego wynosi około 280 Ω, czyli jest czterokrotnie większa od impedancji dipola prostego.
pl.wikipedia.org Nadaje to oku cechy dipola, którego oś elektryczna pokrywa się z osią optyczną.
pl.wikipedia.org Elektryczny moment dipolowy – wektorowa wielkość fizyczna charakteryzująca dipol elektryczny.
pl.wikipedia.org Anteny sektorowe wykonywane są jako anteny mikropaskowe lub układy dipoli półfalowych.
pl.wikipedia.org