dziwactwo <род. ‑wa, мн. ‑wa> [dʑivatstfo] СУЩ. ср.
1. dziwactwo (dziwna rzecz):
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Polonia zatem została uznana za „szpetne dziwactwo” i pozostała nigdy niezrealizowanym projektem.
pl.wikipedia.org Przesadzone dziwactwa nauczycieli, a zwłaszcza ich dialekt, są łatwym celem do wyśmiewania przez uczniów.
pl.wikipedia.org W tej potrzebie miał też swoje dziwactwo: od początku do końca danego śledztwa pił ten sam alkohol.
pl.wikipedia.org Spokojny i rozważny przyjaciel szalonego geniusza, wybaczający mu wszelkie dziwactwa i wyskoki, wyciągający go bez przerwy z różnych opresji.
pl.wikipedia.org W filmie dużo jest jednak epatowania wyrafinowanym seksem, przemocą i dziwactwami szalonego cesarza.
pl.wikipedia.org