etyka <род. ‑ki, мн. отсут. > [etɨka] СУЩ. ж.
1. etyka высок. (zbiór norm moralnych):
2. etyka ФИЛОС. (nauka o moralności):
- etyka
- Ethik ж.
- etyka
- Sittenlehre ж.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- etyka zawodowa
- Berufsethik ж.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Etyka stoicka wywodzi się wprost z jej teorii bytu.
pl.wikipedia.org Dotyczy zarówno zbiorowości, jak jednostek (samodzielność w decydowaniu o sobie, w etyce – niezależność od innych norm niż własne sumienie).
pl.wikipedia.org Luddyści protestowali przeciwko zmianom sposobu ich życia i nowej etyce pracy, które zostały spowodowane przez wynalezienie maszyn tkackich.
pl.wikipedia.org Brajnović nie był jedynie teoretykiem, który przyswajał sobie etykę dziennikarską z podręczników.
pl.wikipedia.org Z terminu tego wywodzi się nazwa jednego z zasadniczych typów teorii moralnej: etyka aretaiczna (etyka cnót).
pl.wikipedia.org