koczować <‑czuje> [kotʃovatɕ] ГЛ. неперех.
1. koczować (prowadzić wędrowny tryb życia):
- koczować
-
- koczować
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Choć to gatunek osiadły, co parę lat może jesienią liczniej koczować.
pl.wikipedia.org Młode, gniazdowniki, opuszczają gniazdo po 18–20 dniach i następnie koczują wraz z rodzicami w koronach drzew.
pl.wikipedia.org Początkowo wiele osób, które nie mogły znaleźć lokum, koczowało na strychach, poddaszach i suterenach, natomiast bogatszym Żydom powodziło się stosunkowo nieźle.
pl.wikipedia.org W skład taboru wchodzi kilka lub więcej rodzin; koczują w sąsiedztwie miast i wsi.
pl.wikipedia.org Ci przez wiele godzin koczowali na dachach i balkonach wieżowców, czekając na ratunek.
pl.wikipedia.org