koczowniczy [kotʃovɲitʃɨ] ПРИЛ.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Dzięciołowe to prowadzące osiadły lub koczowniczy tryb życia samotniki, zróżnicowane między sobą pod względem rozmiarów, kształtu ciała i ubarwienia.
pl.wikipedia.org System ten nie zapewniał dostatecznej siły dla obsady garnizonów na północnej granicy, ale jej osłoną zajmowały się oddziały wywodzące się z ludów koczowniczych.
pl.wikipedia.org Obydwie grupy to plemiona koczownicze, wędrujące i rywalizujące ze sobą od wielu pokoleń, również na polu politycznym.
pl.wikipedia.org Osady czerkieskie powstawały na terenach, które rząd turecki uważał za strategicznie istotne i miały wzmacniać autorytet sułtana w oczach koczowniczej ludności.
pl.wikipedia.org Zadaniem fortu była obrona miasta przed koczowniczymi plemionami.
pl.wikipedia.org