kredyt <род. ‑u, мн. ‑y> [kredɨt] СУЩ. м.
1. kredyt ФИНАНС. (pożyczka):
- kredyt
- Kredit м.
- kredyt
- Darlehen ср.
- kredyt awalowy
- Avalkredit м.
- kredyt inwestycyjny
-
- kredyt hipoteczny
-
- kredyt konsumpcyjny
-
- kredyt krótkoterminowy w rachunku bieżącym
-
- wypowiedzieć kredyt
-
2. kredyt EKON (strona ma):
- kredyt
- Haben ср.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Udostępnienie wskaźnika jest obowiązkowe do kwoty zobowiązania 255 500 zł i wynika z przepisów ustawy o kredycie konsumenckim.
pl.wikipedia.org W praktyce adwokackiej prowadzi głównie sprawy karne, sprawy cywilne z zakresu dóbr osobistych i prawa prasowego oraz sprawy tzw. kredytów frankowych przeciwko bankom.
pl.wikipedia.org Zakładał tzw. „pobożne banki”, w których ubodzy mogli zaciągać nisko oprocentowane kredyty.
pl.wikipedia.org Pożyczający nie musi się zastanawiać, czy dla rzeczywistego kosztu kredytu ważniejsza jest wysokość oprocentowania, opłat, czy prowizji, ani jak bardzo na cenę wpływa harmonogram spłaty.
pl.wikipedia.org We wrześniu 2012 r. wprowadzono zmianę w ustawie o kredycie konsumenckim ujednolicającą szczegóły obliczania rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania kredytów zgodnie z dyrektywą europejską.
pl.wikipedia.org