magik <род. ‑a, мн. ‑icy> [magik] СУЩ. м.
1. magik:
- magik
-
- magik
-
2. magik разг. (sprawny oszust):
- magik
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Magik implementuje wszystkie zwykłe operatory logiczne (=, <, <=, >, >=, ~=/<>) do porównań, jak również parę niecodziennych.
pl.wikipedia.org Ta grecka interpretacja wpłynęła także na współczesne znaczenie słów „magia” i „magik”.
pl.wikipedia.org Był opisywany przez media jako jedna z gwiazd ligi belizeńskiej, chwalony za świetny drybling i nazywany „magikiem”.
pl.wikipedia.org Rząd francuski nadał mu tytuł szlachecki, dzięki czemu stał się pierwszym magikiem, który otrzymał to wyróżnienie.
pl.wikipedia.org W wieku ośmiu lat występował jako magik dla swoich rówieśników i ich rodzin.
pl.wikipedia.org