miernota <род. ‑ty, мн. ‑ty> [mjernota] СУЩ. ж. уничиж. разг.
1. miernota (człowiek):
- miernota
-
2. miernota (rzecz):
- miernota
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Polityk, któremu chodzi tylko o sprawowanie władzy i zaspokojenie własnej próżności, będzie zawsze miernotą – nawet gdy odniesie zewnętrzne sukcesy.
pl.wikipedia.org W obliczu braku „nowych modeli biznesowych” społeczny popyt na informację zaspakajany jest dzięki miernocie, co redukuje, a nawet eliminuje motywację materialną do tworzenia „nowej” wiedzy.
pl.wikipedia.org Canadiens jeszcze raz ugrzęźli w miernocie na kolejne kilka sezonów.
pl.wikipedia.org Zinowjew wykpił pracowników nauki, pokazał jak miernoty podkopują konkurencję, jak działa mechanizm dopuszczania naukowców do wyjazdów zagranicznych, jak powszechna jest współpraca tego środowiska ze służbami bezpieczeństwa.
pl.wikipedia.org Akademie nazywano "fabrykami miernot", tłamszącymi indywidualność.
pl.wikipedia.org