narzecze <род. ‑cza, мн. ‑cza> [naʒetʃe] СУЩ. ср.
- narzecze
- Dialekt м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Rysy charakterystyczne murzyńskiego narzecza „bakwiri” używanego w górach kameruńskich.
pl.wikipedia.org Dziś narzecze kaszubskie traktuje się coraz częściej jako samodzielny język słowiański, zaliczany do grupy zachodniosłowiańskiej.
pl.wikipedia.org Dodatkową atrakcją stał się barwny język bohaterów, w którym pisarz zawarł angielskie archaizmy, zabawne błędy artykulacyjne i określenia z rozmaitych hinduskich narzeczy.
pl.wikipedia.org Standard literacki wywodzi się najczęściej z narzecza dominującej elity politycznej/gospodarczej w danym państwie.
pl.wikipedia.org Uwzględniają one występowanie w tym narzeczu głosek nieznanych językowi ogólnopolskiemu, które zapisywane są literami: ï, é (znane też w dawnej polszczyźnie), ë, å (staropolskie á).
pl.wikipedia.org