niedopełnienie <род. ‑ia, мн. отсут. > [ɲedopewɲeɲe] СУЩ. ср. (powinności)
- niedopełnienie
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Śledczy ustalili, że przyczyną wypadku było niedopełnienie procedur przez kapitana, który powinien zrezygnować z lądowania przy panujących warunkach pogodowych.
pl.wikipedia.org Niedopełnienie tego obowiązku skutkowało oskarżeniem zdradzonego męża o stręczycielstwo w małżeństwie (lenocinium mariti).
pl.wikipedia.org Nieoficjalnym powodem było niedopełnienie obowiązków finansowych przez niemiecką linię.
pl.wikipedia.org Prokuratura oskarżyła ich o niedopełnienie obowiązków, rebelię i próbę zabójstwa.
pl.wikipedia.org Z kolei niedopełnienie przez wnoszącego skargę wymagań określanych jako materialne oznacza konieczność bezwzględnego odrzucenia przez wojewódzki sąd administracyjny takiej skargi.
pl.wikipedia.org