nieuleczalny [ɲeuletʃalnɨ] ПРИЛ.
1. nieuleczalny (nie dający się wyleczyć):
- nieuleczalny choroba
-
2. nieuleczalny перенос. (niepoprawny):
- nieuleczalny głupota
-
- nieuleczalny optymista
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pomimo iż lekarze uznali jej stan za nieuleczalny, wyzdrowiała, co sama przypisała modlitwie.
pl.wikipedia.org Do września 1989 roku został zdiagnozowany jako nieuleczalny.
pl.wikipedia.org Ogrom obowiązków do tego choroba układu krążenia sprawiły, że w wieku 45 lat dopadł go nieuleczalny wtedy zawał serca.
pl.wikipedia.org Ostatnie lata przeżył w biedzie – przyczyniły się do tego długi oraz fakt, że pisarz wpadł w nieuleczalny nałóg alkoholizmu.
pl.wikipedia.org Bedford miał raka nerki z przerzutami do płuc, który w owym czasie był nieuleczalny.
pl.wikipedia.org