osłabienie <род. ‑ia, мн. отсут.
> [oswabjeɲe] СУЩ. ср.
1. osłabienie (złe samopoczucie):
- osłabienie
- Unwohlsein ср.
2. osłabienie (słuchu, wzroku, pamięci):
- osłabienie
- Schwäche ж.
3. osłabienie (zdolności koncentracji):
- osłabienie
- Abschwächung ж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- ogólne osłabienie МЕД.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Pomimo niegroźnych objawów (biegunka, osłabienie, gorączka) wielu uczniów zostało w domach.
pl.wikipedia.org Dobrze grający w obronie krakowianie przetrwali grę w osłabieniu, a mogli nawet zdobyć bramkę.
pl.wikipedia.org Istnieje wiele przyczyn tego spadku skuteczności, ale wynika on przede wszystkim z osłabienia funkcji układu immunologicznego.
pl.wikipedia.org Trzy lata później zaczęły występować u niego oznaki przemęczenia psychicznego i osłabienia fizycznego.
pl.wikipedia.org Wpływało to na stan rodziny – ich niewyspanie, osłabienie, bladość itd. zrzucano właśnie na działalność strzyg.
pl.wikipedia.org