pierścień <род. ‑enia, мн. ‑enie> [pjerɕtɕeɲ] СУЩ. м.
1. pierścień высок. (ozdoba, oznaka godności):
2. pierścień:
- pierścień ХИМ., ЗООЛ., ВОЕН.
- Ring м.
3. pierścień ФИЗ.:
- pierścień
- Halo м.
5. pierścień ТЕХН.:
- pierścień tłokowy
- Kolbenring м.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- pierścień cylindrowy ТЕХН.
- Zylinder м.
- pierścień zaczepowy
- Einhängering м.
- pierścień fenylowy
- Phenylring м.
- pierścień łożyskowy
- pierścień biskupi
- Bischofsring м.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Związki aromatyczne, zwłaszcza zawierające podstawniki aktywujące pierścień aromatyczny, sulfonują się zaś łatwo i wydajnie.
pl.wikipedia.org Zwłoki odnaleziono 21 kwietnia 1622, a wraz z nimi pierścień, którym pieczętował swe listy.
pl.wikipedia.org Ponadto tłoki pieczętne często grawerowane były w metalu, z którego wykonano sam pierścień.
pl.wikipedia.org W wyższej temperaturze pierścienie łączą się tworząc struktury polimeryczne, co powoduje wzrost lepkości.
pl.wikipedia.org Lwóweckie mury obronne składają się z dwóch pierścieni otaczających miasto i zachowały się niemal w całości.
pl.wikipedia.org