I. pogonić [pogoɲitɕ]
pogonić св. od poganiać
II. pogonić [pogoɲitɕ] ГЛ. перех. св.
1. pogonić разг. (popędzać w jakimś kierunku):
2. pogonić разг. (zmuszać do pracy):
3. pogonić разг. (zmuszać do ucieczki):
4. pogonić перенос. высок. (spowodować przemieszczenie się):
- pogonić chmury
-
III. pogonić [pogoɲitɕ] ГЛ. неперех. св.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Nikt go nie poganiał, niczego nie musiał.
pl.wikipedia.org Często poganiał wszystkich, aby jak najszybciej skończono zdjęcia.
pl.wikipedia.org Termin w łacinie oznacza dosłownie „czyniący”, „działający” i jest imiesłowem od czasownika agere – „poganiać”, „prowadzić”, „czynić”, „działać”, „zarządzać”, „grać rolę”, „udawać”.
pl.wikipedia.org Przy drodze stali niemieccy żołnierze i esesmani, którzy poganiali i katowali Żydów.
pl.wikipedia.org Następnie na skraju lasu odesłał ojca do domu, a ją pogonił w głąb gęstwiny leśnej.
pl.wikipedia.org