poliglota (-tka) <род. ‑ty, мн. ‑oci> [poliglota] СУЩ. м. (ж.) склон. jak f w lp высок.
- poliglota (-tka)
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Miał duże uzdolnienia językowe, był poliglotą, w trakcie kariery opanował dość biegle, poza oczywiście polskim, dziesięć języków.
pl.wikipedia.org Zasłynął jako kaznodzieja i poliglota, oprócz ojczystego słowackiego znał także węgierski, polski, niemiecki i łacinę.
pl.wikipedia.org Był poliglotą, oprócz języka polskiego znał także angielski, niemiecki, włoski oraz rosyjski.
pl.wikipedia.org Jest poliglotą: mówi po niemiecku, włosku, angielsku, rosyjsku, czyta po francusku.
pl.wikipedia.org Jest też poliglotą – potrafi mówić po angielsku, niemiecku, hiszpańsku, portugalsku, francusku i japońsku, mimo to śpiewa niemal wyłącznie w swoim ojczystym języku – po niemiecku.
pl.wikipedia.org