przykrość <род. ‑ści, мн. отсут. > [pʃɨkroɕtɕ] СУЩ. ж.
1. przykrość мн. отсут. (niemiłe uczucie):
2. przykrość (nieprzyjemne zdarzenie):
- przykrość
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Siostra chcąc uniknąć kolejnych przykrości chwyciła się mocno innej współsiostry, aby iść razem ze wszystkimi, ale została zastrzelona dwoma strzałami.
pl.wikipedia.org Jego wydanie przyniosło mu przykrości, a nawet skargi sądowe.
pl.wikipedia.org Jest złośliwy, nie omieszka wytknąć niedoskonałości i tym bardziej nie sprawia mu to przykrości jak kogoś urazi.
pl.wikipedia.org Odrzucił uznawanie chwilowej przyjemności za najwyższe dobro, a chwilowej przykrości za najwyższe zło; za takie uznawał odpowiednio stałą radość czy też stałą przykrość.
pl.wikipedia.org Jego sukcesy jako administratora parafii przetykały się z przykrościami osobistymi; jego syn był szalony, a pierwsza żona szybko zmarła.
pl.wikipedia.org