sierżant <род. ‑a, мн. ‑nci> [ɕerʒant] СУЩ. м.
2. sierżant (w policji):
- sierżant
- Wachtmeister м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
W roku 1916 wstąpił do tubylczej formacji policyjnej protektoratu i w roku 1941, po 25 latach służby, odszedł − w stopniu sierżanta majora − na emeryturę.
pl.wikipedia.org W hierachii służbowej żołnierz posiadający aspiranta był młodszym stopniem od chorążego i starszym stopniem od starszego sierżanta.
pl.wikipedia.org W obozie od lutego 1941 r. pełnił funkcję sierżanta w kompanii wartowniczej.
pl.wikipedia.org Po wojnie pozostał w wojsku jako podoficer zawodowy, awansując do stopnia starszego sierżanta.
pl.wikipedia.org Zaciągnął się ochotniczo do lotnictwa fińskiego, otrzymując stopień sierżanta sztabowego.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- sierp
- sierpień
- sierpik
- sierpniowy
- sierpowato
- sierżant
- siew
- siewca
- siewka
- siewnik
- siewny