sopran1 <род. ‑u, мн. ‑y> [sopran] СУЩ. м. МУЗ.
1. sopran (głos):
- sopran
- Sopran м.
- sopran
- Sopranstimme ж.
2. sopran (partia w utworze):
- sopran
- Sopran м.
- sopran
- Sopranpartie ж.
sopran2 <род. ‑a, мн. ‑y> СУЩ. м. МУЗ.
- sopran (śpiewaczka)
- Sopranistin ж.
- sopran (śpiewaczka)
- Sopran м.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Polski odpowiednik: raczej nie ma, chociaż czasem spotyka się określenia takie jak pełen sopran dramatyczny albo sopran wagnerowski.
pl.wikipedia.org Śpiewaczka (sopran), dysponująca ładnym choć niewielkim głosem, specjalizująca się w muzyce kameralnej.
pl.wikipedia.org W dzieciństwie śpiewał sopranem, przez co śpiewał w żeńskich chórkach.
pl.wikipedia.org In dulci iubilo na sopran, 2 skrzypiec i b.c.
pl.wikipedia.org W wersji wiedeńskiej, skróconej i obniżonej, niezbędne jest tylko „e”, dźwięk będący w zasięgu typowego sopranu koloraturowego.
pl.wikipedia.org