upór <род. uporu, мн. отсут.
> [upur] СУЩ. м.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Jego upór i improwizatorska natura sprawiają, że bardzo trudno udaremnić jego plany.
pl.wikipedia.org Człowiek ten znany był ze swojej ambicji, żądzy sławy i uporu w dążeniu do celów.
pl.wikipedia.org Bohatera cechuje symboliczna – zarówno osobista, jak i narodowa siła, a także upór oraz uwielbienie wolności.
pl.wikipedia.org Wypominał mu m.in. porywczość, upór, chciwość oraz narażanie żołnierzy dla osiągnięcia zysku i sławy.
pl.wikipedia.org Lambot nie zaliczał się do szczególnie utalentowanych zawodników i dorównał do największych kolarzy jedynie dzięki swojemu uporowi i walecznej naturze.
pl.wikipedia.org