UZBRAJAĆ - Перевод польский на немецкий

I. uzbrajać <‑ja> [uzbrajatɕ], uzbroić [uzbroitɕ] св. ГЛ. перех.

1. uzbrajać (wyposażać w broń):

uzbrajać wojsko

bewaffnen

2. uzbrajać (wyposażać w sprzęt):

uzbrajać robotników

ausstatten

3. uzbrajać (wyposażać w instalacje):

uzbrajać teren

erschließen

II. uzbrajać <‑ja> [uzbrajatɕ], uzbroić [uzbroitɕ] св. ГЛ. возвр. гл.

1. uzbrajać (zaopatrzyć się w broń):

uzbroić się w coś

sich вин. mit etw bewaffnen

uzbroić się w cierpliwość

sich вин. mit Geduld wappnen

2. uzbrajać (zaopatrzyć się w sprzęt):

uzbroić się w coś

sich вин. mit etw ausstatten [o. ausrüsten]

uzbroić się w [mocne] argumenty перенос.

sich дат. [starke] Argumente zurechtlegen

Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)

Drugi pilot wolał uzbrajać je podczas manewru zwanego wytrzymaniem (ang. flare) — poziomy lot nad pasem tuż przed samym przyziemieniem; podczas wytrzymania pilot zmniejsza energię kinetyczną i pęd samolotu.

pl.wikipedia.org

W tym czasie w jednym z budynków portowych bolszewicy zaczęli uzbrajać dokerów, którzy następnie udawali się do miejsca koncentracji sił powstańczych.

pl.wikipedia.org

Hitler się temu natychmiast sprzeciwił, twierdząc że nie chciał on uzbrajać słowiańskich „podludzi”.

pl.wikipedia.org