uzdrowiciel <род. ‑a, мн. ‑e> [uzdrovitɕel] СУЩ. м.
1. uzdrowiciel высок. (osoba posiadająca umiejętność uzdrawiania):
- uzdrowiciel
-
2. uzdrowiciel перенос. (osoba przywracająca właściwe funkcjonowanie czegoś):
- uzdrowiciel
-
- uzdrowiciel oświaty
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- uzdrowiciel oświaty
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Był także znakomitym uzdrowicielem; pomagał i leczył ludzi masażem, przypalaniem, ziołami itp.
pl.wikipedia.org W strukturze społecznej w zależności od wykonywanych prac ludność dzieliła się na rybaków, rolników, kapłanów i uzdrowicieli.
pl.wikipedia.org Molfar – w kulturze huculskiej mag i uzdrowiciel, czasami kojarzony z czarownikiem parającym się ziołolecznictwem.
pl.wikipedia.org Istnieje pięć typów uznawanych za tradycyjnych uzdrowicieli: uzdrowiciel bądź sangoma, zielarz, prorok lub uzdrowiciel poprzez wiarę, tradycyjny zaklinacz ptaków oraz tradycyjny chirurg.
pl.wikipedia.org Ejszet nauczyła ludzi sztuki leczenia i dlatego tak wielu znakomitych uzdrowicieli pochodzi z jej prowincji.
pl.wikipedia.org