wegetować <‑tuje> [vegetovatɕ] ГЛ. неперех. высок.
1. wegetować (rosnąć):
- wegetować
-
2. wegetować (pędzić życie na granicy upadku):
- wegetować
- dahinvegetieren уничиж.
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
No example sentences available
Try a different entry
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Wegetują tutaj jeszcze dwie rodziny.
pl.wikipedia.org Kobiety wegetowały w pustym i wyziębionym dworze, były na życzliwym utrzymaniu mieszkańców wsi.
pl.wikipedia.org Niektóre, zwane roślinami jednorocznymi wegetują tylko przez kilka miesięcy od wiosny do jesieni, w tym czasie wydając nasiona.
pl.wikipedia.org Znajdują się tu 54 parki, w których nie wegetuje dzika roślinność ale zasadzone gatunki, takie jak wierzba, cedr czy sosna.
pl.wikipedia.org Na ścianach i stropie grzybki naciekowe, mleko wapienne i niewielkie makarony, wegetują glony, mchy i porosty.
pl.wikipedia.org