werbować <‑buje; св. z‑> [verbovatɕ] ГЛ. перех.
1. werbować высок. (namówić kogoś do czegoś):
- werbować ochotników
-
2. werbować przest (zaciągać do wojska):
- werbować
-
- werbować
-
PONS OpenDictДобавить статью
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- werbować członków
- werbować ochotników
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Nie ograniczano się zresztą tylko do wojskowych, werbowano również nauczycieli, literatów, czy dziennikarzy.
pl.wikipedia.org W miastach szkolono oddziały straży miejskiej, a najbardziej wyróżniających się mężczyzn werbowano do królewskich sił zbrojnych.
pl.wikipedia.org Modeli do swoich prac werbuje poprzez osobiste rozdawnictwo ulotek i wizytówek w miejscach publicznych: ulica, restauracje, dyskoteki.
pl.wikipedia.org Agitował na wiecach narodowych, werbując ochotników do wojska polskiego i namawiając do płacenia podatku narodowego.
pl.wikipedia.org Werbowano ich, zapewniając im pełną swobodę zagarniania łupów wojennych, które były ich jedynym wynagrodzeniem za służbę.
pl.wikipedia.org