wydziedziczać <‑cza> [vɨdʑedʑitʃatɕ], wydziedziczyć [vɨdʑedʑitʃɨtɕ] ГЛ. перех. св. ЮРИД.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Zabiwszy mu ojca stryj wydziedziczył go z ojcowizny, uczynił z niego ciężko harującego nędzarza.
pl.wikipedia.org Na wieść o tym rodzina całkowicie zerwała z nim stosunki i wyrzekła się go i wydziedziczyła.
pl.wikipedia.org Małżeństwo to spotkało się oporem ze strony ojca pana młodego, który wydziedziczył syna.
pl.wikipedia.org W październiku 2007 roku publicznie ogłosił, że jego adoptowana córka jest lesbijką, po czym wyrzekł się jej i wydziedziczył.
pl.wikipedia.org Wskutek tej scysji matka wydziedziczyła córkę.
pl.wikipedia.org Поиск в словаре
- wydumać
- wydumany
- wydusić
- wyduszać
- wydychać
- wydziedziczyć
- wydzielać
- wydzielić
- wydzielina
- wydzielniczy
- wydzierać