I. zakończyć <‑czy> [zakoj̃tʃɨtɕ]
zakończyć св. od zakańczać
II. zakończyć <‑czy> [zakoj̃tʃɨtɕ] ГЛ. возвр. гл.
zakańczać <‑cza; св. zakończyć> [zakaj̃tʃatɕ] ГЛ. перех.
1. zakańczać (doprowadzić do końca):
2. zakańczać ИНФОРМ.:
- zakończyć posiedzenie
-
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Po tym wydarzeniu postanowił zakończyć swoją karierę w strzelectwie sportowym, ale następnie zajął się strzelectwem myśliwskim.
pl.wikipedia.org Tytułowa żółta kartka jest więc tu symbolem ostrzeżenia, że od tej pory należy w życiu być odpowiedzialnym, albo „gra” może się zakończyć.
pl.wikipedia.org Grupa postanowiła również mimo ogłoszonego już rozpadu zakończyć ustaloną wcześniej trasę koncertową.
pl.wikipedia.org Zazwyczaj kończy się na pogróżkach, lecz gdy dojdzie do walki, może zakończyć się ona poważnymi urazami.
pl.wikipedia.org Chociaż nie można oddychać, ponieważ wtedy wdycha się płomienie, co może zakończyć się śmiercią.
pl.wikipedia.org