II. zwiewać <‑wa; св. zwiać> [zvjevatɕ] ГЛ. неперех. разг. (uciekać)
- zwiewać
- verschwinden разг.
- zwiewać
- verduften разг.
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Sztormy, wiatry, co zwiewają z nóg, piękno dziewiczej przyrody, którą chroni się przed ludźmi surowy klimat tych regionów, romantyzm przygody morskiej - to jest to.
pl.wikipedia.org Przypuszczalnie wiatr niekiedy zwiewał archeopteryksy na głębsze wody, gdzie tonęły, co tłumaczyłoby znakomite zachowanie większości szczątków.
pl.wikipedia.org Nieliczni krzyżowcy próbowali się bronić, rozpalając wielkie ogniska, tak aby wiatr zwiewał płomienie w kierunku muzułmanów.
pl.wikipedia.org Na domiar złego wiatr zwiewa jej perukę.
pl.wikipedia.org Brytyjscy artylerzyści mieli w tym czasie kłopoty z celowaniem, ponieważ oślepiało ich nisko stojące słońce, zaś wiatr zwiewał dym z wystrzałów pomiędzy okręty a cele na lądzie.
pl.wikipedia.org