Łękomir – staropolskie imię męskie, złożone z członów Łęko- (łęka – "zdrada, obłuda, przebiegłość, chytrość") i -mir ("pokój, spokój, dobro").
pl.wikipedia.org Jest dla odmiany obłudą, która potępia zjedzenie przez ubogiego w dniu postu przypadkowo otrzymanego mięsa, a dozwala bogatemu delektować się wyszukanymi potrawami rybnymi lub jarskimi.
pl.wikipedia.org Opowiadał się za ujawnieniem wszelkich patologii wewnętrznych, wzywał do otwartej dyskusji, porzucenia obłudy i przymusu.
pl.wikipedia.org Nie tolerował wszechobecnego kłamstwa, obłudy i przemocy aparatu ubecko-partyjnego.
pl.wikipedia.org Jednak ten zabieg konstrukcyjny służy jako rama do prezentowania własnych, ostrych poglądów, krytyki fałszu, obłudy, nadużywania stanowisk, kradzieży dobra publicznego.
pl.wikipedia.org