be·gạn·gen
Part. Perf. von begehen
be·ge̱·hen <begehst, beging, hat begangen> ГЛ. с дополн. jd begeht etwas
1.
2.
3. высок.
be·ge̱·hen <begehst, beging, hat begangen> ГЛ. с дополн. jd begeht etwas
1.
2.
3. высок.
| ich | begehe |
|---|---|
| du | begehst |
| er/sie/es | begeht |
| wir | begehen |
| ihr | begeht |
| sie | begehen |
| ich | beging |
|---|---|
| du | begingst |
| er/sie/es | beging |
| wir | begingen |
| ihr | begingt |
| sie | begingen |
| ich | habe | begangen |
|---|---|---|
| du | hast | begangen |
| er/sie/es | hat | begangen |
| wir | haben | begangen |
| ihr | habt | begangen |
| sie | haben | begangen |
| ich | hatte | begangen |
|---|---|---|
| du | hattest | begangen |
| er/sie/es | hatte | begangen |
| wir | hatten | begangen |
| ihr | hattet | begangen |
| sie | hatten | begangen |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры из словаря PONS (редакционная проверка)
- Er hat eine Taktlosigkeit begangen.
- Er hat eine Taktlosigkeit begangen.
- Er hat kein Verbrechen begangen.
- Er hat kein Verbrechen begangen.
- Er hatte ein schweres Verbrechen begangen.
- Er hatte ein schweres Verbrechen begangen.