I. e̱keln <ekelst, ekelte, hat geekelt> ГЛ. без дополн.
e̱kel·er·re·gend, E̱kel er·re·gend ПРИЛ.
Zusammenschreibung
- 4.7
-
| ich | ekle / ekele |
|---|---|
| du | ekelst |
| er/sie/es | ekelt |
| wir | ekeln |
| ihr | ekelt |
| sie | ekeln |
| ich | ekelte |
|---|---|
| du | ekeltest |
| er/sie/es | ekelte |
| wir | ekelten |
| ihr | ekeltet |
| sie | ekelten |
| ich | habe | geekelt |
|---|---|---|
| du | hast | geekelt |
| er/sie/es | hat | geekelt |
| wir | haben | geekelt |
| ihr | habt | geekelt |
| sie | haben | geekelt |
| ich | hatte | geekelt |
|---|---|---|
| du | hattest | geekelt |
| er/sie/es | hatte | geekelt |
| wir | hatten | geekelt |
| ihr | hattet | geekelt |
| sie | hatten | geekelt |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.