I. disgust [dɪsˈgʌst] СУЩ. мн. отсут.
II. disgust [dɪsˈgʌst] ГЛ. перех.
1. disgust (sicken):
2. disgust (revolt):
- отвратен (-а)
- disgusted
-
- become disgusted
- погнусявам се от нкг/нщ
-
- отвращавам нкг с поведението си
-
-
- be disgusted
- отвращавам се от нкг/нщ
-
| I | disgust |
|---|---|
| you | disgust |
| he/she/it | disgusts |
| we | disgust |
| you | disgust |
| they | disgust |
| I | disgusted |
|---|---|
| you | disgusted |
| he/she/it | disgusted |
| we | disgusted |
| you | disgusted |
| they | disgusted |
| I | have | disgusted |
|---|---|---|
| you | have | disgusted |
| he/she/it | has | disgusted |
| we | have | disgusted |
| you | have | disgusted |
| they | have | disgusted |
| I | had | disgusted |
|---|---|---|
| you | had | disgusted |
| he/she/it | had | disgusted |
| we | had | disgusted |
| you | had | disgusted |
| they | had | disgusted |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.