II. sollamar [soʎaˈmar] ГЛ. возвр. гл.
sollamar sollamarse регион.:
| yo | sollamo |
|---|---|
| tú | sollamas |
| él/ella/usted | sollama |
| nosotros/nosotras | sollamamos |
| vosotros/vosotras | sollamáis |
| ellos/ellas/ustedes | sollaman |
| yo | sollamaba |
|---|---|
| tú | sollamabas |
| él/ella/usted | sollamaba |
| nosotros/nosotras | sollamábamos |
| vosotros/vosotras | sollamabais |
| ellos/ellas/ustedes | sollamaban |
| yo | sollamé |
|---|---|
| tú | sollamaste |
| él/ella/usted | sollamó |
| nosotros/nosotras | sollamamos |
| vosotros/vosotras | sollamasteis |
| ellos/ellas/ustedes | sollamaron |
| yo | sollamaré |
|---|---|
| tú | sollamarás |
| él/ella/usted | sollamará |
| nosotros/nosotras | sollamaremos |
| vosotros/vosotras | sollamaréis |
| ellos/ellas/ustedes | sollamarán |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.
Одноязычные примеры (не проверены редакцией PONS)
Se puede persona puede sollamarse en la estufa.
www.slideshare.net