auxiliārēs <rium> SUBST m im Pl
auxiliāris <e>, auxiliārius <a, um> (auxilium)
1.
2. MILIT
auxiliātor <ōris> m (auxilior) poet; nachkl.
| auxilior |
|---|
| auxiliāris |
| auxiliātur |
| auxiliāmur |
| auxiliāminī |
| auxiliantur |
| auxilier |
|---|
| auxiliēris |
| auxiliētur |
| auxiliēmur |
| auxiliēminī |
| auxilientur |
| auxiliābar |
|---|
| auxiliābāris |
| auxiliābātur |
| auxiliābāmur |
| auxiliābāminī |
| auxiliābantur |
| auxiliārer |
|---|
| auxiliārēris |
| auxiliārētur |
| auxiliārēmur |
| auxiliārēminī |
| auxiliārentur |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.