II. cōn-fābulor <fābulārī> VERB trans Plaut.
- confabulor
- etw. m. jmdm. besprechen
| cōnfābulor |
|---|
| cōnfābulāris |
| cōnfābulātur |
| cōnfābulāmur |
| cōnfābulāminī |
| cōnfābulantur |
| cōnfābuler |
|---|
| cōnfābulēris |
| cōnfābulētur |
| cōnfābulēmur |
| cōnfābulēminī |
| cōnfābulentur |
| cōnfābulābar |
|---|
| cōnfābulābāris |
| cōnfābulābātur |
| cōnfābulābāmur |
| cōnfābulābāminī |
| cōnfābulābantur |
| cōnfābulārer |
|---|
| cōnfābulārēris |
| cōnfābulārētur |
| cōnfābulārēmur |
| cōnfābulārēminī |
| cōnfābulārentur |
PONS OpenDict
Вы хотите добавить слова, фразы или переводы?
Пожалуйста, отправьте нам новый словарный запись для PONS OpenDict. Внесенные предложения проверяются редакцией PONS и соответствующим образом включаются в результаты.
Примеры предложений недоступны
Попробуй ввести другую запись.